اتومبیل های الکتریکی از دو دهه گذشته بوجود آمدند اما پیشرفت قابل توجهی نداشته اند.با توسعه AI، قدرت پردازش و سنسورهای پیشرفته خودروهای بدون سرنشین،یکپارچگی در اتومبیل های الکتریکی ایجاد شد.
در حال حاضر تنها شرکتی که با نام بردن از خودروهای بدون سرنشین به ذهن می رسد Tesla است. با پایه گذاری تسلا صنعت خودروسازی به نوبه خود پیشرفت قابل توجهی کرد. تمام مدل های تسلا دارای رانندگی خودکار با سطح ایمنی بیشتر از راننده انسان است.
در این فناوری مقدار زیادی از اطلاعات که توسط حسگرها و دوربین های خودرو تولید می شود به سرور اصلی ارسال می شود و پس از تجزیه و تحلیل،پاسخ مناسب اجرا می شود.
ما می توانیم این تکنیک را در بسیاری از زمینه های دیگر مانند لوازم خانگی،هواپیماهای بدون سرنشین، هلیکوپتر، موتورسیکلت و… اجرا کنیم.

برخی از خودروهایی که هم‌اکنون در بازار موجودند، دارای سیستم کمک‌راننده Driver-Assistance Systems هستند که بخشی از فعالیت‌های رانندگی را در مقیاس محدود کنترل می‌کنند. 
اما این ویژگی با سیستمی که بتواند یک خودرو را از نقطه‌ای به نقطه دیگر و بدون درگیری هیچ انسانی منتقل کند، فاصله زیادی دارد. 
انجمن مهندسین خودروساز (Automotive Engineering Society of) دستورالعمل‌هایی در سال 2014 منتشر کرده که در آن، سطوح مختلف رانندگی خودکار (از سطح صفر تا سطح 5) تشریح شده است. 
تاکنون سطح پنجم که همان سیستم کاملاً خودران و بدون راننده است، قانونی نشده و خودروهایی که با این سیستم در دنیا حرکت می‌کنند، صرفاً برای آزمایش و با کسب مجوزهای لازم است.
طبق اعلام مجله اینترنتی ژورنال دونت، برندهایی که قرار است اتومبیل‌های بدون سرنشین را تولید تجاری کنند، عبارتند از: 
مرسدس بنز، جنرال، بی‌ام‌دبلیو، گوگل، موتورز، تویوتا و بسیاری از برندهای معروف دنیا تا سال 2030 وارد تولید تجاری اتومبیل‌های بدون سرنشین می‌شوند. نمونه‌های انجام شده در ادامه آمده است.
 

نام خودروی بدون سرنشین تولید ایران: 

به نقل از خبرگزاری ایرنا - محمدجواد آذری جهرمی طی پیامی برای آغاز تولید خودروهای بدون راننده در توییتر نوشت: جوان‌های ما همیشه بهترین‌ها را رقم می‌زنند، به مرکز تحقیقات مخابرات گفتم با همکاری دانشگاه‌ها، توسعه فناوری خودروی بدون راننده هوشمند را پیش خواهند برد. در هوش مصنوعی و کلان‌داده‌ها چیزی کم نداریم، حالا وقت تولید محصول است. تا آمدن تکنولوژی 5g زمان زیادی نمانده است.  پس از چند دقیقه از انتشار این خبر توسط وزیر ارتباطات، رئیس پژوهشگاه ارتباطات و فناوری اطلاعات خبر از ورود ایران به مرحله طراحی خودروی بدون راننده داد. وحید یزدانیان در توئیتر خود نوشت: پیرو دستور وزیر ارتباطات مبنی بر توسعه فناوری خودروی بدون راننده هوشمند، طی ماه‌های اخیر اقدامات موثری برای توسعه فناوری‌های نوین همچون هوش مصنوعی و 5g با همکاری دانشگاه‌ها را در دستور کار قرار دادیم و از این پس، برای تحقیق آن‌ها توان مصاعفی را صرف خواهیم کرد. 

این درحالی است که در سال 1393 دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان از خودروی نظامی بدون سرنشین مرصاد ام 25 رونمایی کرد. مرصاد ام 25 قابلیت‌هایی همچون شناسایی منطقه و حمل بار تا 200 کیلوگرم، تیراندازی و ردیابی هدف با دقت بسیار بالا، تعریف مسیر به صورت خودکار و آنلاین و از بین بردن دشمن و استفاده برای خنثی‌سازی در میادین مین را دارد.

 

تاریخچه تولید خودروهای بدون سرنشین:

در سال 1925 خودرویی با نام American Wonder ساخته شد که یک خودرو با امکان کنترل از راه دور با امواج رادیویی بود و این یعنی نخستین تلاش بشر برای ساخت خودروی بدون سرنشین.

در سال 1939 یک اتوبان آزمایشی ساخته شد که خودروهای درون آن به کمک سیستم کنترل از راه دور کنترل می‌شدند.

در سال 1966 نخستین سیستم مسیریابی هوشمند با نام Shakey ساخته شد که مجهز به نوع ابتدایی از هوش مصنوعی بود.

در سال 1983 DARPA نخستین خودروی مجهز به دوربین برای مشاهده جاده را طراحی کرد. البته نخستین تلاش‌های لازم برای این امر را شرکت ژاپنی Tsukuba در سال 1977 آغاز کرده بود.

در دهه هفتاد و اوایل دهه 80 میلادی نیز نخستین سیستم دید پویا برای خودرو به واسطه استفاده از چند دوربین ساخته شده و بر روی خودروی 500 SEL نصب شد.

در سال 1998 سرانجام رکورد دو هزار کیلومتر طی مسیر بدون دخالت مستقیم راننده برای خودروها ثبت شد.

در سال 2004 رقابتی بین خودروهای بدون راننده انجام شد، ولی هیچ یک از آن‌ها نتوانستند مسیر صحرای موهاوی را پشت سر بگذارند و در نهایت یک سال بعد در 2005 نخستین خودروی بدون راننده جهان به این مهم نائل شد.

در سال 2008 سه سال پس از موفقیت در صحرا بود که DARPA نخستین نمونه‌های شهری از خودروی خود را آماده آزمایش کرد.

در سال 2009 نخستین خودروی هوشمند بدون راننده گوگل طراحی شد.

در سال 2010 نیز یک خودروی بدون راننده و برپایه استفاده از دوربین‌ها توانست 13 هزار کیلومتر مسیر را طی کند که البته ویژگی این خودرو استفاده آن از انرژی خورشیدی برای گجت‌های نصب شده بر روی آن بود.

در سال 2014 سرانجام نخستین خودروی بدون راننده گوگل به صورت رسمی آزمایش‌های پیش از عرضه خود را آغاز کرد.

شرکت BMW به مناسبت صدمین سالگرد تأسیس خود، خودروی بدون سرنشین نسل آینده با قابلیت تغییر فرم را معرفی کرد. رونمایی این خودرو در مراسم ویژه‌ای در مونیخ برگزار شد. همزمان با ارائه این خودرو، چهار مجموعه تولیدی دیگر آن با برندهای BMW, Mini, Rolls و Motorcycles ارائه شد. فرمان و چرخ‌های این خودرو با استفاده از سیستم لمسی تغییر طراحی می‌دهند. مراسم رونمایی از این خودرو در سال 2016 برگزار شد.

گوگل در سال 2008 به‌طور رسمی اعلام کرد که مشغول کار بر روی خودروی بدون راننده است. سخت‌افزارها و نرم‌افزارها و الگوریتم‌های به کار رفته در این خودرو سال‌هاست که در حال کار هستند و آزمایشات ایمنی و امنیتی را با موفقیت پشت سر گذاشته‌اند. خودروی گوگل از ماژول 64 velodyne استفاده می‌کند که مجهز به یک پردازنده نیز هست و برای تهیه نقشه 360 درجه بر روی سقف خودرو قرار می‌گیرد تا با چرخش، محیط اطراف را به دقت اسکن کند. رادار به کار رفته در تعامل مستقیم با سایر ماژول‌های اندازه‌گیری مانند واحد اندازه‌گیری لَختی، ژیروسکوپ و رمزگذارهای (Encoder) تعبیه شده در چرخ‌ها است که به‌طور دائمی اطلاعات خود را برای بررسی به پردازنده مرکزی (مغز خودرو) ارسال می‌کنند تا از ایجاد تصادف جلوگیری به عمل آید. در این سیستم تصاویر از طریق دوربین به پردازنده ارسال شده و سپس مواردی نظیر عمق تصویر، جنبش محیطی و ابعاد اجسام مشخص می‌شود. ماژول sonar در اصل چشمی است که با استفاده از امواج صوتی کار می‌کند. سیستم این خودرو در تعامل مستقیم با دوربین‌ها به منظور پردازش اطلاعات جهان واقعی و داده‌های حاصل از GPS و سرعت رانندگی به منظور تعیین موقعیت دقیق خودرو است. نرم‌افزار تمام اطلاعات دریافتی از ماژول‌ها را بصورت بلادرنگ و در لحظه پردازش می‌کند. اینکار شامل مدل‌سازی دینامیک رفتاری سایر رانندگان و خودروها، افراد پیاده دور و بر خودرو و به‌طور کلی تمامی اجسامی است که در اطراف خودرو حضور دارند.

این اولین گام مرسدس بنز در تولید خودروهای بدون راننده است که با کمپانی ال‌جی کلید خواهد خورد. ال‌جی سیستم دوربین استریو را برای خودروهای مرسدس بنز خواهد ساخت تا هرچه سریع‌تر به دنیای خودروهای بدون راننده نزدیک شویم. این دوربین در بخش جلویی خودرو قرار خواهد داشت و ماشین‌ها و وسایل مقابل و فاصله آن‌ها را خواهد سنجید.

مرکز مانور ارتش آمریکا به تازگی رزمایشی از خودروهای  باسرنشین و بی‌سرنشین نظامی را اجرا کرده است. هرچند پشتیبانی هوایی و استفاده از پهبادها در ارتش امری عادی شده اما استفاده از وسایل نقلیه خودران نظامی امری تازه است. در این رزمایش گروهی از خودروهای بی سرنشین یا T- MUM در حمل ونقل سربازان کمک کردند.

مزایای خودروهای بدون سرنشین:

این نوع خودروها می‌توانند با یکدیگر در ارتباط باشند و از طرف دیگر نیز می‌توانند با مراکز کنترل ترافیک در ارتباط باشند که این می‌تواند به کنترل ترافیک بسیار کمک کند.  از دیگر مزایای این نوع خودروها می‌شود به قابلیت اشتراک گذاری آن‌ها نام برد بدین گونه که شما می‌توانید این نوع خودروها را با توجه به نیازتان با دیگران مشترک شوید و فقط کافیست زمان کاری‌تان را از طریق یک اپلیکیشن به خودرو اطلاع دهید تا خود خودرو بین شما و دیگران در ارتباط باشد که  این ویژگی باعث کنترل و مدیریت زمان  می شود.  بر اساس تحقیقاتی که موسسه طبیعت و مهندسی دانشگاه واشنگتن انجام داده است، روبات‌ها می‌توانند بین 4 تا 25 درصد در مصرف سوخت صرفه‌جویی به عمل آورند.

مطالعاتی که در بزرگراه‌های کشور آمریکا و انگلستان صورت گرفته، نشان می‌دهد که اکثر تصادفات به خاطر خطاهای انسانی رخ می‌دهند. در آزمایشی که توسط خودروی بدون راننده گوگل انجام شد ، این وسیله نقلیه توانست 700 کیلومتر را بدون هیچ‌گونه تصادف بپیماید.

 

از جمله معایب خودروهای بدون سرنشین میتوان به موارد ذیل اشاره داشت:

این نوع خودروها در صورت نیاز به حرکت با سرعت‌های بالا به دلیل مسائل اورژانسی دارای احتمال خطای محاسبات بسیار هستند و اینکه ممکن است به دلیل نقص فنی در یکی از اجزای پردازنده این نوع خودروها به‌کل از کنترل خارج شوند.

از دیگر مشکلات بزرگ سر راه این نوع خودروها می‌شود به عدم وجود قوانینی برای این نوع خودروها اشاره کرد، زیرا هر نوع پدیده اجتماعی نیاز به داشتن قانون دارد وگرنه آن پدیده اجتماعی به‌خودی‌خود منجر به هرج ‌و مرج در اجتماع می‌شود.

 

 

دستیار صوتی هوشمند چیست؟ وسیله ای هوشمند که وقتی صدایش می زنید و سوالی می پرسید، به شما پاسخ می دهد. روز به روز روند استفاده از این دستگاه در حال افزایش است و چون قابلیت یادگیری نیز دارد، محبوبیت آن در بین کاربران و مصرف کننده ها هر روز بیشتر از قبل می شود تا حدی که پیش بینی شده تا حدود 10 سال آینده، تکنولوژی دستیار صوتی هوشمند، یک سوم خانه های دنیا را در بر خواهد گرفت    .  حال تصور کنید این دستگاه بتواند به وسایل درون خانه نیز متصل شود ، آن وقت شما یک خدمتکار تمام عیار خواهید داشت! 

وقتی صحبت از دستیار صوتی هوشمند  میشود در واقع منظور یک دستیار دیجیتالی مبتنی بر هوش مصنوعی است که با اتصال به امکانات و تجهیزات هوشمند درون خانه، میتواند دستورات و فرمان های صوتی مربوط به آن ها را کنترل و اجرا کند. بنابراین شما میتوانید  بوسیله دستیار های صوتی غذا سفارش دهید و یا سوالات اب و هوایی یا اخبار روز را از آنها بپرسید. میتوانید از انها بخواهید برایتان لامپ ها را خامش یا روشن کنند، برایتان موسیقی پخش کنند، یا اگر قهوه جوشتان به پریز هوشمند متصل است، برایتان قهوه دم کنند. 

پس هر چه هوشمند تر، قلمرو پادشاهی و حکمرانی شما نیز بیشتر خواهد بود.

در این مقاله ما شما را با 8  کاربرد مهم و برجسته دستیار صوتی آشنا خواهیم کرد. معروف ترین، پرکاربردترین و مهمترین دستیارهای صوتی هوشمند حال حاضر آمازون الکسا، اپل سیری ، دستیار صوتی Google یا مایکروسافت کورتانا هستند.  نحوه کار دستیار صوتی هوشمند به این گونه است: زمانی که نامشان را صدا میزنید بلافاصله به حالت بیدارباش رفته و به دقت دستورات را گوش داده و سپس آن ها را تفسیر و بلافاصله اجرا میکنند. 

 

 کاربرد اول: با داشتن یک دستیار صوتی هوشمند دیگر نیازی به قلم و کاغذ برای نوشتن لیست خرید نیست!

هنگامی که آخرین لیوان دوغ را سر می کشید کافیست بگویید : “الکسا دوغ رو به لیست خرید اضافه کن”. وقتی می روید فروشگاه تنها کافیست که اپلیکشین الکسا را بازکرده و بر اساس لیستی که به او داده اید خریدها را انجام دهید. از همه مهم تر، اگر الکسا به حساب آمازون شما متصل باشد حتی می تواند که از طریق فرامین صوتی خریدها را نیز خودش برایتان انجام بدهد.

 

کاربرد دوم: با دستیار صوتی هوشمند یک DJ شخصی برای پخش موسیقی خواهید داشت!

دستیار های صوتی تقریباً به هر موسیقی که میخواهید بشنوید، دسترسی سریع دارند. چون این دستیار ها به وب متصل هستند و تمام موسیقی های جهان حداقل یکبار بر بستر وب انتشار یافته اند. کافیست فقط کلمه ی بیدار باش و سپس دستور پخش موسیقی را عنوان کنید . برای مثال در دستیار صوتی آمازون این گونه شروع کنید : ............  alexa. play 

** اگر دستیار نتوانست آهنگ را پیدا کند، کافیست که آن را به حساب های “پاندورا” “اسپاتی فای” و یا “تیدال” خودتان متصل کنید تا در کسری از ثانیه همه چیز را برایتان پیدا کند.  

 

کاربرد سوم: کودکان می توانند با دستیار صوتی، خود را سرگرم کنند و یا آموزش ببینند!

برخی دستیاران حتی به بچه ها کمک می کنند تا بهتر آموزش ببینند و یاد بگیرند. حتی بچه های 2 ساله می توانند یاد بگیرند که بگویند “سلام گوگل” یا “الکسا” و آهنگ های مورد علاقه خود را درخواست کنند.

دستیاران صوتی فعال می توانند بازی هایی از قبیل  20 سوالی، سنگ کاغذ قیچی یا داستان های ماجراجویانه را اجرا کنند. دستیار صوتی گوگل، آمازون و اپل سیری می توانند داستانهایی را برای شما بازگو کنند.

با کمک این دستیارها شما میتوانید حتی به بچه های خود کمک کنید تا یک زبان جدید یاد بگیرند و هر  روز پیشرفت کنند. بچه ها میتوانند حتی از دستیار بخواهند یک جمله را به زبان ها مختلف ترجمه کند.

 

کاربرد چهارم: وقت طلاست، این را دستیار صوتی هوشمند به شما می گوید!

دستیاران صوتی میتوانند تایمر شما باشند. آن ها میتوانند به شکل یک پلنر برای شما عمل کنند و زمان شما را مدیریت کنند. فرض کنید میخواهید در یک مدت زمان مشخص آشپزی کنید. کافیست به دستیار صوتی بگویید هنگامی که زمان مشخص شده به اتمام رسید شما را صدا بزند. البته که مهمترین کاربرد این ویژگی از دستیاران صوتی، در یاداوری زمان مصرف دارو برای بیماران و سالمندان است.

 

کاربرد پنجم: اگر خانه هوشمند دارید، با دستیار صوتی هوشمند روی تمام بخش های خانه کنترل و نظارت داشته باشید!

دستیار صوتی هوشمند میتواند به گونه ای برنامه ریزی و تنظیم شود که با گفتن یک جمله و یا دستور خاص، مجموعه ای از کارها (سناریو) انجام شود. برای مثال وقتی به دستیار صوتی بگویید الکسا وقت خواب است، بتواند سیستم تنها در خانه برای حفاظت بخشهایی از خانه را فعال کند، لامپ های اضافی را خاموش کند، تلویزیون را خاموش کند، دمای خانه را تنظیم کند و ... همه ی این ها فقط با گفتن یک جمله اتفاق خواهد افتاد!

 

کاربرد ششم: با وجود دستیار صوتی همیشه با احتیاط برانید!

اکثر تصادفات رانندگی در اثر استفاده نابجا از گوشی های همراه در هنگام رانندگی رخ میدهد. اما آیا میدانید استفاده از دستیار های صوتی می تواند شما را در برابر این خطر ایمن نگه دارد؟! بعنوان مثال با دستیار صوتی کورتانا می توانید بدون آنکه گوشی را لمس کنید، پیام ارسال کنید. کافیست بگویید: کورتانا یک پیام متنی به رضا ارسال کن. در این زمان کورتانا از شما جزییات پیام را می پرسد و شما پیام را به آن دیکته می کنید. در نهایت کورتانا پیام را برای شما بازخوانی کرده و سپس از شما برای ارسال یا لغو ارسال پیام سوال می کند.

همین کاربرد در دستیارهای صوتی هوشمند برای برقراری تماس و ارسال ایمیل، عملکرد مشابهی دارند. این یعنی شما در هر لحظه حتی حین رانندگی می توانید هر کاری که خواستید را تنها با چند فرمان صوتی انجام دهید. حتی میتوانید برای پیداکردن نزدیک ترین پمپ بنزین ها، مکانیکی ها، غذاخوری ها و یا پیداکردن آدرس یا مسیر های بین دو شهر از دستیاران صوتی کمک بگیرید.

کاربرد هفتم: اخبار، وضعیت هوا، وضعیت ترافیک جاده ها را از دستیارهای صوتی بپرسید.

زمانی که یک دستیار صوتی هوشمند دارید دیگر نیازی به رادیو، تلویزیون، و یا حتی گشت و گذار در سایت های خبری ندارید. چرا؟ چون بعضی از دستیاران صوتی مانند دستیار صوتی گوگل طوری برنامه ریزی شده اند که تمام نکات برجسته و هایلایت مد نظر شما از جمله اخبار، وضعیت ترافیک و هواشناسی هر نقطه  از جهان را که بخواهید در اختیار شما قرار میدهند.

برای مثال تنها کافیست به این دستیار بگویید خلاصه اخبار را به من بگو یا آیا امروز من به چتر نیاز دارم؟ یا اگر من تا تهران رانندگی کنم به کرم ضد آفتاب نیاز دارم؟ 

 

کاربرد هشتم: دستیارهای صوتی می توانند گوشی شما را حتی وقتی خاموش باشد، پیداکنند!

الکسا ، کورتانا ، سیری و دستیار صوتی Google می توانند گوشی، تبلت و یا حتی رایانه های گمشده شما را پیدا کنند.  آن را برای شما پیدا کنند. بعنوان مثال اگر دستیار صوتی آمازون روشن باشد می تواند گوشی شما را به صدا در بیاورد. این در حالی است که Siri ، Cortana و دستیار Google Home همگی می توانند حتی وقتی گوشی خاموش است آن را به صدا در آورند...

برای استفاده از این کاربرد جذاب و هیجان انگیز دستیار صوتی کافیست ابتدا خدمات موقعیت مکانی را در تنظیمات گوشی خود فعال کنید و سپس به دستیار صوتی بگویید گوشی من کجاست؟ زودتر از آنچه فکرش را بکنید گوشی شما پیدا خواهد شد.

 

حتما تعجب خواهید کرد اگر مهارت های دستیاران صوتی را بدانید!

علاوه بر کاربردهایی که به آن پرداختیم یک دستیار صوتی هوشمند در کارهایی نظیر پیدا کردن رستوران ها و منوهای غذایی، سفارش و خرید غذا، پیدا کردن تاکسی اینترنتی، تخمین کرایه مسیر و ... هم مهارت دارد. و این راحتی و آسایش و البته صرفه جویی در زمان را برایتان به ارمغان خواهد داشت.

دنیای دستیاران صوتی هر روز دستخوش توسعه و تحولات عظیمی است و کسی نمیداند که در آینده این تکنولوژی تا چه حدی پیشرفت خواهد کرد؟ اما آنچه مسلم است این است که دستیار صوتی بشما کمک می کند تا یک زندگی هیجان انگیز و غیر یکنواخت داشته باشید.

دستیار صوتی هوشمند با گوش دادن به صدای شما هر کاری را که می خواهید انجام می دهد!

 

شاعران می گویند چشم ها دریچه ای هستند برای روح. اما مهندسان زیست پزشکی از چشم ها استفاده می کنند تا بینایی بدن را بدست آورند. آنها  در زمینه فن آوری صوتی آینده نگر(که از لنزهای تماسی هوشمند و لنزهای قابل کاوش برای تشخیص ، نظارت و درمان طیف گسترده ای از بیماری ها استفاده می کنند) کار سختی دارند. در سال 2014 ، دو شرکت بزرگ اعلامیه ای را ارائه دادند که این فناوری جدید را به شدت مورد توجه قرار داده است. گوگل با استفاده از زیربنای بیولوژیکی خود ، اکنون به نام Verily Life Science و غول دارویی سوئیس Novartis International از طریق بخش مراقبت از چشم Alcon به نیروهای خود برای طراحی ، توسعه و تجاری سازی لنزهای تماس هوشمند برای دیابتی ها پیوست. اگر این پروژه به اهداف خود برسد ، دیگر نیازی نیست که بای تشخیص قند از سر انگشت بیماران دیابتی تستی انجام شود، در عوض از میکروالکترونیک تعبیه شده برای اندازه گیری گلوکز در اشک های پوشنده استفاده می کنند.

در آزمایشگاههای مختلف دنیا ، مهندسان زیست پزشکی پیشرفت چشمگیری در لنزهای هوشمند برای تشخیص بیماریها داشته اند و امکان نظارت مبهم و مستمر بر بیماران را فراهم می کنند. در واقع ، دو محصول با لنزهای هوشمند در حال حاضر برای کمک به بیماران مبتلا به گلوکوم ، یکی از شایع ترین بیماری های چشم در جهان ، به بازار اروپا آمده اند.

درحال‌ حاضر یکی از داغ‌ترین موضوعات برای آینده تکنولوژی، ادغام آن با وسایل پوشیدنی است. عینک‌های دوربین‌دار (عینک گوگل) یا ساعت‌هایی که به تماس‌های تلفنی شما پاسخ می‌دهند (ساعت اپل) از محصولاتی هستند که امروزه طرفداران زیادی دارند. متخصصان صنعت معتقدند ما فعلاً فقط تا سطح این تکنولوژی نفوذ کرده‌ایم. به کمک لوازم الکترونیکی انعطاف‌پذیر، درون لباس‌ها هم کامپیوتر تعبیه خواهد شد. اما بیشتر این گجت‌های پوشیدنی وابسته به تلفن‌های هوشمندند. نقطه اوج تکنولوژی پوشیدنی‌ها زمانی خواهد بود که بتوانند آزادنه و مستقل کار کنند.

برای 422 میلیون نفر در سراسر جهان که به دیابت مبتلا هستند ، یک لنز تماسی هوشمند با میکروسنسور که به طور مداوم میزان گلوکز را اندازه گیری می کند می تواند یک فناوری در حال تغییر زندگی باشد. امروزه ، بیشتر دیابتی ها هر روز چندین بار گلوکز موجود در خون خود را کنترل می کنند - یک ضرورت است زیرا سطح گلوکز در پاسخ به وعده های غذایی ، ورزش و سایر فعالیتهای متداول نوسان دارد. حتی مانیتورهای مداوم گلوکز ، که از الکترودهایی که در زیر پوست قرار دارند استفاده می کنند ، برای کالیبراسیون به چندین نوک انگشت روزانه نیاز دارند. هنگامی که گوگل پروژه لنزهای هوشمند خود را در سال 2014 اعلام کرد ، این پروژه منجر می شود که برخی از افراد دیابتی ، مدیریت سطح گلوکز خود را با "داشتن یک کار نیمه وقت" مقایسه می کنند.

 

لنزهای تماسی از طریق مایعاتی که باعث غرق شدن چشم می شوند ، نمای داخلی را به داخل بدن ارائه می دهند. برای نظارت بر دیابت ، بیشتر لنزهای هوشمند از سنسورهایی استفاده می کنند که غلظت گلوکز را در اشک های پایه اندازه می گیرند ، مایعی که قرنیه را روغن می کند و آن را از گرد و غبار پاک می کند.

مایک بل (Mike Bell)، رییس بخش تجارت همراه اینتل (Intel) می‌گوید: تازمانی‌که وسایل هوشمند نتوانند به تنهایی و با اتکا به خودشان کار جذابی انجام دهند، بیش از حد پیچیده خواهند بود و نمی‌توانند انتظارات را برآورده کنند. این ابزارها باید بتوانند مستقل باشند و یک کار مهم را به تنهایی انجام دهند تا توجه مردم را جلب کنند. اگر علاوه بر این، بتوانند در زمان اتصال به تلفن‌های هوشمند کار دیگری هم انجام دهند، عالی می‌شود.

 

یک رویکرد آینده نگر تر این است که خود لنزها را قدرت دهند. در دانشگاه گنت ، بلژیک ، آزمایشگاه هربرت دی اسمت برای جمع آوری انرژی خورشیدی سلول های فتوولتائیک مینیاتوری را در لنزها قرار داده است. محققان دیگر در حال بررسی چگونگی استفاده از عناصر پیزوالکتریک برای تبدیل لرزشهای ناشی از حرکات چشم به برق هستند. به عنوان مثال سامسونگ اخیراً متقاضی ثبت اختراع در لنزهای هوشمند پیزو الکتریک است. ایده بسیار دور دیگر از سلولهای سوختی استفاده می کند که مواد شیمیایی موجود در اشک انسان را به الکتریسیته تبدیل می کنند. البته مدتی خواهد گذشت که هر یک از این فن آوری های موجود در محل برای استفاده در دنیای واقعی آماده باشند.

 

 

بتن های سبک (LWC) نسبت به بتن های معمولی وزن بسیار کمتری دارند. استفاده از این نوع بتن ها باعث کاهش وزن کلی سازه و کاهش نیاز به مسلح سازی و فولاد میشود. و شاید به همین علت است که در سال های اخیر تقاضای استفاده از این نوع بتن در طیف وسیعی از پروژه های ساخت و ساز و حتی بعنوان عایق های حرارتی و صوتی افزایش یافته است. چگالی این نوع بتن ها تقریبا 1440 -1840 کیلوگرم بر متر مکعب است. در حالیکه چگالی بتن های معمولی 2240-2400 کیلوگرم بر متر مکعب است. 

***

با سبک ترین بتن های سازه ای خواب سرمایه سازنده با توجه به کاهش زمان ساخت کمتر می گردد

انواع بتن سبک

1. بتن‌های سبک دانه:

انواع دانه‌های سبک‌وزنی که در ساخت و تولید بتن‌های سبک دانه مورد استفاده قرار‌ می‌گیرند باید وزن مخصوص کمتر از 1120 کیلوگرم بر متر مکعب داشته باشند. دانه‌های سبک‌وزن‌ می‌توانند از طریق مختلفی به دست آیند. مواد طبیعی مانند شیل‌ها، رس‌ها، پامیس یا همان سنگ‌پا، دیاتومیت، خاکستر آتشفشانی و اسلیت‌ها و مواد مصنوعی مانند روباره کوره بلند آهن، رس، خاکستر بادی و شیل از رایج‌ترین متریال‌های استفاده شده در تولید بتن‌های سبک دانه هستند.

ویژگی‌های بتن سبک دانه به نوع دانه‌های سبک‌وزن به کار رفته در بتن بستگی دارد. دانه‌های سبک‌وزن ساختاری‌ می‌توانند بتن‌هایی را با مقاومت فشارشی بیش از 35 مگاپاسکال تولید کنند. تعداد از انواع دانه‌های سبک‌وزن را‌ می‌توان در ساخت بتن‌ها به کار برد که موجب ایجاد مقاومت نمونه استوانه‌ای برابر با 48 تا بیش از 69 مگاپاسکال‌ می‌شوند.

اولین موضوعی که در استفاده از بتن سبک دانه در یک سازه در نظر گرفته‌ می‌شود کاهش هزینه کل نهایی است. هنگامی که از بتن سبک دانه استفاده‌ می‌شود شاید در وهله اول هزینه ساخت هر متر مربع در مقایسه با بتن معمولی گران‌تر به نظر آید، اما توجه داشته باشید که در صورت استفاده از مصالح سبک دانه هزینه کل در نتیجه کاهش بار مرده و هزینه کمتر فونداسیون کاهش خواهد یافت.

2. بتن‌های گازی یا هوادار:

بتن‌های گازی یک نوع از بتن سبک است. این نوع از بتن گاهی نیز تحت عنوان بتن سلولی شناخته‌ می‌شود. بتن‌های سبک گازی را بر اساس روش تولید‌ می‌توان به دو نوع عمده بتن کفی یا اسفنجی و بتن اتوکلاو دسته‌بندی کرد.

بتن کفی یا اسفنجی

بتن کفی یا بتن هوادار غیر اتوکلاو (NAAC) از طریق تزریق ثابت و یکنواخت کف یا به وسیله اضافه کردن مخلوط‌هایی هوادار خاص معروف به عامل کف‌ساز به مخلوط پایه سیمان یا ملات تولید‌ می‌شود.

بتن اتوکلاو

بتن هوادار اتوکلاو (AAC) با اضافه کردن یک مقدار مشخص از پودر آلومینیوم و دیگر مواد افزودنی خاص به مخلوطی از ماسه سیلیسی، سیمان یا آهک و آب ساخته‌ می‌شود. در شکل زیر انواع بتن هوادار به طور شماتیک نشان داده شده‌اند.

عامل کف‌ساز به منظور ساخت بتن کفی استفاده‌ می‌شود. این عامل به عنوان اصلی‌ترین جزء بتن کفی در نظر گرفته‌ می‌شود. این عامل کف‌ساز با اضافه شدن به آب، موجب ایجاد حباب‌ می‌شود. ویژگی‌های بتن کفی تا مقدار زیادی به کیفیت کف بستگی دارد. بتن کفی علاوه بر روش فوق به روش پیش کف‌سازی نیز ساخته‌ می‌شود. روش پیش کف‌سازی شامل تولید جداگانه مخلوط پایه دوغاب سیمان و مخلوط آب‌دار متشکل از عامل کف‌ساز و آب‌ می‌شود. در گام بعدی و با مخلوط کردن کف در مخلوط پایه، عامل فعال سطحی با مواد مخلوط پایه ترکیب‌ می‌شود و در طی فرایند مخلوط‌سازی، کف تولید شده موجب ایجاد ساختاری سلول مانند در بتن‌ می‌شود.

پودر آلومینیوم به طور عمده به منظور عمل‌آوری بتن‌های گازی اتوکلاو (AAC) مورد استفاده قرار‌ می‌گیرد. پودر آلومینیوم با ایجاد یک واکنش شیمیایی موجب تشکیل گاز و حباب در ملات تازه‌ می‌شود. آلومینیوم به عنوان یک عامل کف‌ساز در سرتاسر جهان مورد استفاده قرار‌ می‌گیرد و بهترین گزینه ممکن به این منظور نیز است.

پودر آلومینیوم به طور معمول به میزان 2/0 تا 5/0 درصد وزنی سیمان به مخلوط اضافه‌ می‌شود. مواد دانه‌ریز از متریال‌های مناسب تولید بتن هوادار اتوکلاو هستند. سیلیس و یا ماسه کوارتزی، آهک، سیمان و پودر آلومینیوم اصلی‌ترین مواد خام لازم برای تولید این نوع از بتن هستند. درصد سیلیس به کار رفته در تولید این نوع از بتن از مقدار دیگر مواد خام بیشتر است.

 

با بتن های سبک سازه ای (بیش از دو برابر مصالح مشابه) و ضایعات ساختمانی به صورت کاملا محسوس کاهش می یابد

 

 3. بتن‌های بدون ریزدانه

بتن‌های بدون ریزدانه را‌ می‌توان از طریق ترکیب کردن سیمان، آب و متریال دانه‌درشت فاقد مواد دانه‌ریز (ماسه) تولید کرد. بعد از ترکیب کردن آب با مواد (سیمان و مصالح دانه‌درشت)، هر یک از دانه‌های مصالح درشت به کار رفته، توسط لایه‌ای از سیمان به ضخامت 3/1 میلی‌متر پوشیده‌ می‌شوند.

چگالی بتن بدون دانه‌ریز به نوع و دانه‌بندی مصالح دانه‌ای بستگی دارد. با استفاده از مصالح دانه‌درشت تک سایز می‌توان به پایین‌ترین چگالی ممکن دست یافت. حداکثر اندازه مصالح دانه‌ای از 7 تا 75 میلی‌متر و اندازه معمول آن‌ها 10 تا 20 میلی‌متر است. مصالح دانه‌ای به کار رفته در عمل‌آوری این نوع از بتن باید گراول یا مصالح خرده شده سخت بدون لبه باشند. گرد بودن دانه‌ها احتمال خردشدگی محلی و موضعی در هنگام بارگذاری را کاهش‌ می‌دهد.

انواع بتن سبک بر اساس چگالی

بتن‌های سبک را بر اساس میزان چگالی به سه نوع زیر تقسیم‌بندی کرده‌اند:

بتن با چگالی پایین

این نوع از بتن‌های سبک به طور عمده به منظور عایق‌کاری به کار گرفته‌ می‌شوند. وزن کمی دارند که به ندرت از 800 کیلوگرم بر متر مکعب فراتر‌ می‌رود و عایق حرارتی بسیار خوبی هستند. از طرفی هم مقاومت فشردگی پایینی دارند که تقریباً برابر با 0/69 تا 6/89 نیوتن بر میلی‌متر مربع است.

بتن با چگالی متوسط

این نوع از بتن‌های سبک از مقاومت فشردگی خوبی برخوردارند و در واقع حد واسط بتن چگالی پایین و بتن ساختاری قرار می‌گیرند. این نوع از بتن‌های سبک گاهی به عنوان بتن پرکننده به کار برده‌ می‌شود. مقاومت فشردگی بتن با چگالی متوسط تقریباً برابر با 6/86 تا 17/24 نیوتن بر میلی‌متر مربع است و مقادیر عایق کنندگی آن هم در حد متوسط است.

بتن ساختاری

این نوع از بتن‌های سبک با استفاده از شیل، رس، اسلیت و خاکستر بادی منبسط شده ساخته می‌شوند. مقاومت فشردگی حداقل آن‌ها برابر با 17/24 نیوتن بر میلی‌متر مربع است و بسیاری از آن‌ها بتن‌هایی با مقاومت فشردگی بیش از 34/47 نیوتن بر میلی‌متر مربع را به دست‌ می‌دهند.

از آنجایی که وزن مخصوص بتن ساختاری در مقایسه با دو نوع قبلی به مراتب بالاتر است، به منظور اهداف عایق‌کاری استفاده نمی‌شوند. با این وجود عایق حرارتی این نوع از بتن سبک بسیار بهتر از بتن‌های معمولی است.

کاربرد‌های بتن سبک در صنعت ساختمانی

• پوشاندن و ضخیم کردن سقف و کف در صورت لزوم
• قالب‌گیری سازه‌های فولادی برای محافظ از آن‌ها در برابر آتش و خوردگی
• عایق حرارتی در سقف‌ها
• عایق‌کاری لوله‌کشی‌های آب
• ساخت دیوار‌های پارتیشن و دیوار‌های پانلی
• عایق‌کاری دیوارها
• ساخت دیوار‌های باربر با استفاده از بلوک‌های بتنی سلولی
• کاربرد به عنوان ماده پر کننده در پانل‌های دیواری در ساختمان‌های چندطبقه

مزایا و معایب استفاده از بتن سبک

بتن‌های سبک هم به عنوان سایر مصالح ساختمانی نوین با توجه به ویژگی‌های ساختاری خود دارای یک سری نقطه قوت و نقطه‌ضعف هستند که به صورت فهرست‌وار در زیر به آن‌ها اشاره شده است:

مزایای بتن سبک

• افزایش مقاومت به دلیل عمل‌آوری درونی
• بهبود ماندگاری سازه
• کاهش ترک‌خوردگی در اثر انقباض به دلیل نگهداری بالاتر رطوبت
• کاهش وزن کلی سازه
• مقاومت بسیار خوب در برابر آتش
• کاهش زمان و هزینه ساخت و ساز
• حمل و نقل آسان‌تر

معایب بتن سبک

• زمان خشک شدن طولانی‌تر
• در زمان عمل‌آوری حساسیت آن نسبت به مقدار آب بسیار بالا است
• نیاز به مخلوط کردن طولانی‌تر در مقایسه با انواع معمولی بتن

***

سخن آخر

بتن‌های سبک در سال‌های اخیر در گوشه و کنار جهان به عنوان یکی مصالح ساختمان‌سازی بسیار رواج یافته‌اند. بتن‌های سبک بر اساس مواد تشکی دهنده و نحوه تشکیل به انواع مختلفی دسته‌بندی شده‌اند که ویژگی مشترک همه آن‌ها وزن بسیار کم و مقاومت بسیار بالا است.

 

 

فناوری هرگز از تعجب ما متوقف نمی شود. به نظر می رسد گاهی اوقات حتی قادر به انجام اقدامات جادویی نیز هست. همه در مورد Big Data     ، IoT   ، روباتیک یا هوش مصنوعی صحبت می کنند ، اما فناوری های بسیار کاربردی دیگری نیز وجود دارند که در ادامه به آن خواهیم پرداخت. از زمان شروع اینترنت ، ارتباطات متوقف نشده اند و به دلیل افزایش تقاضای روز افزون ، پیشرفت می کنند. جهان برای اطلاعات بیشتر ، اتصال بیشتر ، هوش بیشتر ، سرعت بیشتر گرسنه است.

امروز ما در دنیای Wifi زندگی می کنیم. دنیایی که در آن برخی از پایانه های بسیار محبوب ، مانند تلفن های همراه و بسیاری از دستگاه های دیگر ، از شبکه های بی سیم برای ارائه انواع خدمات از طریق اینترنت استفاده می کنند. اتفاقی که می افتد این است که حتی چنین فناوری موثر هم محدودیت های خود را دارد.Li-Fi ، که از نور مرئی برای انتقال بی سیم سیگنال ها استفاده می کند ، یک فناوری نوظهور برای رقابت با Wi-Fi است.

 

 LiFiچیست؟

 

فناوری Lifi (یا Light Fidelity) یکی از گزینه هایی است که به عنوان شکل جدید انتقال داده پیشنهاد شده است.  اصطلاح Lifi نخستین بار در سال 2011 توسط مهندس هارالد هاس در جریان کنفرانس TED استفاده شد. به طور خلاصه ، فناوری Lifi از یک تکنیک انتقال داده تشکیل شده است که از نور مرئی و لامپ های ماوراء بنفش و مادون قرمز برای برقراری ارتباط استفاده می کند.

منظور از این چیست؟ خوب ، به هر مکانی که این نوع از نورها می توانند منتقل شوند ، داده ها هم می توانند منتقل شوند. چطور ممکن است؟ ساده تر از چیزی است که به نظر می رسد. اگر مثلاً به چراغهای محبوب LED فکر کنیم ، تخمین زده می شود که اینها می توانند حدود 10 میلیارد بار در ثانیه روشن یا خاموش شوند (چیزی که انسان قادر به درک آن نیست). با استفاده از این ظرفیت ، "روشن و خاموش" می تواند به زبانی باینری ترجمه شود ، بنابراین به سرعت 10 گیگابیت بر ثانیه می رسد.

 

برخی از مزایا و معایب فناوری Lifi:

1-      سرعت انتقال Lifi بسیار بیشتر از میزان انتقال Wifi خواهد بود. همانطور که قبلاً نیز گفته شد ، این حرکت در دامنه 10 تا 20 گیگابیت بر ثانیه و شاید حتی بیشتر (در بعضی از آزمایشات حتی به 224 گیگابیت بر ثانیه نیز رسیده است). اما با توجه به اینکه امواج نور قادر به عبور از موانع مات مانند دیوارها نیستند ، بنابراین می توانند محدوده محدودی داشته باشند. با این حال ، این حسگرها را می توان شکست داد. علاوه بر این ، یک خط دید مستقیم لازم نیست (نور را می توان در دیوارها منعکس کرد) ، اگرچه از طریق این مسیر سرعت انتقال به میزان قابل توجهی کاهش می یابد.

2-      Lifi را می توان در مکان های خاص حساس به جریان الکترومغناطیسی ، مانند هواپیما یا بیمارستان ، بدون ایجاد تداخل ایجاد کرد. اما  پرتوهای نوری از برد طولانی برخوردار نیستند (حدود 5 تا 10 متر). با این حال ، مانند موارد غلبه بر موانع ، سنسورها می توانند به افزایش مسافت کمک کنند.

3-      در حالیکه طیف الکترومغناطیسی که از فن آوری Wifi استفاده می شود خطر اشباع شدن را به همراه دارد ، به نظر نمی رسد که طیف نوری مرئی (10000 برابر بیشتر) در کوتاه مدت این کار را انجام دهد. اگرچه ممکن است چنین به نظر برسد ، همیشه لازم نیست که چراغها در سطحی قابل درک از نظر انسان روشن شوند. شدت آنها می تواند کاهش یابد به طوری که آنها می توانند به روشی غیر مشهود به کار خود ادامه دهند.

4-       در تئوری، تکنولوژی Lifi بسیار ارزان خواهد بود. کافی است که مدولاتورها را در چراغ ها بگنجانید و گیرنده های لازم را در دستگاه ها وارد کنید.

آیا میتوان در خانه هوشمند از فناوری LIFI استفاده نمود؟

 

 

با توجه به همه این مزایا ، چرا فناوری Lifi قبلاً به طور گسترده اجرا نشده است؟

 

حقیقت این است که این یک فناوری امیدوارکننده است ، و هنوز متخصصان در حال کارکردن روی این حوزه هستند.

طرفداران آن ادعا می کنند که این فناوری جایگزین فناوری فعلی Wifi خواهد شد. از طرف مخالفان  آن اعتراض زیادی به محدوده محدود آن می کنند ، که به استقرار شبکه بزرگی از سنسورها نیاز دارد.

 

 

چند ویژگی مهم فناوری Lifi:

بهره وری: Li-Fi بر روی فناوری نور مرئی کار می کند. از آنجا که خانه ها و دفاتر در حال حاضر برای اهداف روشنایی لامپ های LED دارند ، می توان از همان منبع نور برای انتقال داده استفاده کرد. از این رو ، از نظر هزینه و همچنین انرژی بسیار کارآمد است. نور برای انتقال داده باید روشن باشد ، بنابراین هنگامی که نیازی به نور نیست ، می تواند تا حدی کاهش یابد که به چشم انسان بیاید ، اما در واقع هنوز روشن است و کار می کند.

در دسترس بودن: هر جا منبع نوری وجود داشته باشد ، می توان اینترنت داشت. لامپ ها در همه جا وجود دارند - در خانه ها ، دفاتر ، فروشگاه ها ، مراکز خرید و حتی هواپیماها ، و این یعنی انتقال داده های پرسرعت در همه جا قابل دسترسی است.

امنیت: یکی از مزیت های اصلی Li-Fi امنیت است. از آنجا که نور نمی تواند از درون سازه های مات عبور کند ، اینترنت Li-Fi فقط برای کاربران داخل یک اتاق در دسترس است و در اتاق ها یا ساختمان های دیگر نمی توان آن را نقض کرد.

بیایید چالش هایی که این فناوری نوظهور دارد را هم با هم مرور کنیم:

اینترنت بدون منبع نوری قابل استفاده نیست. این می تواند مکان ها و موقعیت هایی را که می توان از Li-Fi استفاده کرد محدود کند.

از آنجا که از نور مرئی استفاده می کند و نور نمی تواند به دیواره ها نفوذ کند ، دامنه سیگنال توسط موانع فیزیکی محدود می شود.

ممکن است با منابع دیگر نور تداخل سیگنال داشته باشند. یکی از بزرگترین اشکالات بالقوه ، رهگیری سیگنال ها در خارج از کشور است. نور خورشید باعث اختلال در سیگنال ها می شود و در نتیجه اینترنت قطع می شود.

 

یکی از موضوعاتی که مورد حمایت توسعه دهندگان Lifi قرار دارد این است که نیازهای زیرساختی کاهش می یابد. اکنون ، چه از فناوری Lifi استفاده کنیم و چه از Wifi ، همیشه یک نوع زیرساخت برای نظارت داریم.

 

 

 شما درباره این تکنولوژی چه می دانید؟ اطلاعات خود را بامن در قسمت نظرات همین پست به اشتراک بگذارید.